Pedagogika

Absolwent dysponuje rzetelnym przygotowaniem teoretycznym o charakterze interdyscyplinarnym. Posiada umiejętności prowadzenia badań oraz dostrzegania i samodzielnego rozwiązywania problemów teoretycznych i praktycznych w zakresie nauk pedagogicznych. Charakteryzuje się postawą prospołeczną i gotowością do autoedukacji oraz dojrzałością w rozwiązywaniu problemów i interpretacji doświadczeń. Absolwent Ignatianum posiada umiejętności osobistej refleksji i autoformacji w duchu pedagogiki ignacjańskiej odwołującej się do doświadczenia, refleksji, działania i oceny własnych działań w świetle zdobytej wiedzy.

Pedagogika resocjalizacyjna z interwencją kryzysową

Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Pedagogika resocjalizacyjna z interwencją kryzysową posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o terminologii używanej w pedagogice resocjalizacyjnej i interwencji kryzysowej, przedmiocie badań i zadaniach oraz genezie subdyscypliny pedagogika resocjalizacyjna, jej związkach z innymi dyscyplinami naukowymi. Posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o filozoficznych, pedagogicznych, psychologicznych, socjologicznych podstawach teoretycznych konstytuujących współczesny i historyczny status naukowy pedagogiki resocjalizacyjnej i obszarach jej działalności praktycznej. Ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o zasadach przeprowadzania diagnozy indywidualnej i środowiskowej w obszarze pomocy, resocjalizacji  i interwencji kryzysowej Dysponuje uporządkowaną i pogłębioną wiedzą o zasadach i metodach planowania i przeprowadzania interwencji kryzysowej i oddziaływania resocjalizującego w kontekście instytucjonalnym i pozainstytucjonalnym oraz uporządkowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie organizacyjnych i systemowych czynników konstytuujących funkcjonowanie placówek interwencyjnych i resocjalizacyjnych w ramach systemu resocjalizacji oraz wsparcia jednostek i grup zagrożonych marginalizacją i przestępczością. W toku kształcenia absolwent nabył pogłębione umiejętności posługiwania się terminologią używaną w pedagogice resocjalizacyjnej i interwencji kryzysowej oraz analizowania powiązań pomiędzy innymi dyscyplinami naukowymi oraz wykorzystywania ich w postępowaniu diagnostycznym i działaniach interwencyjnych i resocjalizacyjnych. Posiada pogłębione umiejętności posługiwania się ujęciami teoretycznymi dla wyjaśniania, analizowania i wykorzystywania w praktyce rozwiązywania problemów w obszarze interwencji kryzysowej i działań resocjalizacyjnych. Posiada pogłębioną umiejętność wykorzystania wiedzy interdyscyplinarnej dla przeprowadzenia diagnozy indywidualnej i środowiskowej oraz planowania indywidualnych i systemowych działań interwencyjnych i resocjalizacyjnych. Potrafi zaprojektować działania interwencyjne i resocjalizacyjne w oparciu o znane zasady i metody interwencji kryzysowej i wychowania resocjalizującego. Potrafi wykorzystać wiedzę w zakresie systemowych i organizacyjnych czynników konstytuujących funkcjonowanie systemu resocjalizacji, wczesnej interwencji i wsparcia jednostek i grup zagrożonych marginalizacją i przestępczością dla zaprojektowania i przeprowadzenia działań interwencyjnych, pomocowych i resocjalizacyjnych. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności pedagogicznych, a także potrzebę samorozwoju i samokształcenia w zakresie swojej pracy w obszarze interwencji kryzysowej, wsparcia, pomocy i resocjalizacji jednostek i grup zagrożonych marginalizacją czy pozostających w kryzysie. Posiada kompetencje do aktywnego, profesjonalnego planowania, organizacji działań interwencyjnych, pomocowych i resocjalizacyjnych nakierowanych na jednostki i grupy zagrożone marginalizacją, przestępczością czy pozostające w kryzysie.

Możliwość zatrudnienia:


Absolwent zakresu kształcenia Pedagogika resocjalizacyjna z interwencją kryzysową może być zatrudniony jako wychowawca w zakładach karnych, aresztach śledczych, służbach sądowych i więziennych, jako kurator sądowy oraz może podejmować pracę wychowawczą w środowiskach lokalnych. Ponadto, w przypadku osób, które uzyskały przygotowanie pedagogiczne i ukończyły pierwszy stopień w zakresie resocjalizacji, w: młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, okręgowych ośrodkach wychowawczych, schroniskach dla nieletnich, zakładach poprawczych, świetlicach socjoterapeutycznych, placówkach interwencyjnych, placówkach typu socjalizacyjnego, interwencyjnego, specjalistycznego oraz w szkolnych schroniskach młodzieżowych, świetlicach szkolnych i internatach.

Pedagogika szkolna z terapią pedagogiczną

Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Pedagogika szkolna z terapią pedagogiczną posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o terminologii używanej w pedagogice szkolnej i terapii pedagogicznej oraz o przedmiocie badań i zadaniach oraz genezie subdyscypliny pedagogika szkolna i jej związkach z innymi dyscyplinami naukowymi. Posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o zasadach przeprowadzania diagnozy indywidualnej i środowiskowej, ma pogłębioną wiedzę dotyczącą zasad, metod i środków pracy z dzieckiem z trudnościami wychowawczymi i dzieckiem zdolnym. Ma uporządkowaną wiedzę na temat teorii i koncepcji terapeutycznych stanowiących podstawę działalności pedagogicznej; zna i rozumie procedury motywujące jednostki, grupy do uczestnictwa w terapii. Zna podmiot, przedmiot, środki i metody działania poradniczego i orientacji zawodowej. W toku kształcenia absolwent nabył pogłębione umiejętności posługiwania się terminologią używaną w pedagogice szkolnej i terapii pedagogicznej, analizowania powiązań pomiędzy innymi dyscyplinami naukowymi oraz wykorzystywania ich w postępowaniu diagnostycznym i działaniach terapeutycznych, a także w posługiwaniu się ujęciami teoretycznymi w celu analizowania zachowań uczniów, wychowanków. Posiada pogłębioną umiejętność wykorzystania wiedzy interdyscyplinarnej dla przeprowadzenia diagnozy indywidualnej i środowiskowej oraz zaprojektowania indywidualnych i systemowych działań. Posiada umiejętność dostrzegania i identyfikowania problemów edukacyjnych, opiekuńczych, wychowawczych dzieci i młodzieży, a także konstruowania programów naprawczych. Potrafi stymulować rozwój wychowanków poprzez stosowanie technik kompensacyjnych, psychoterapeutycznych, aktywizujących i artystycznych. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent jest wrażliwy na problemy dzieci i młodzieży oraz podejmuje profesjonalne działania służące tworzeniu im wartościowego środowiska wychowawczego. Posiada kompetencje w zakresie rozwiązywania problemów edukacyjnych, opiekuńczych, wychowawczych; poszukuje sposobów ich rozwiązania nie naruszających godności, intymności i podmiotowości dziecka i jego rodziny.

Możliwość zatrudnienia:


W zakresie Pedagogika szkolna z terapią pedagogiczną mogą być zatrudniani jako pedagodzy: w szkołach wszystkich stopni i rodzajów, pedagodzy szkolni, wychowawcy internatów i burs, pedagodzy w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, wychowawcy w placówkach wsparcia dziennego, wychowawcy w innych placówkach opiekuńczo–wychowawczych, instytucjach i organizacjach których celem statutowym jest pomoc, wsparcie, opieka, wychowanie, profilaktyka.

Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z profilaktyką społeczną

Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z profilaktyką społeczną posiada zaawansowaną wiedzę o terminologii używanej w pedagogice opiekuńczej i profilaktyce społecznej, ponadto o przedmiocie i zadaniach oraz genezie tej subdyscypliny
i związkach z innymi dyscyplinami naukowymi. Posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę obejmującą terminologię z zakresu profilaktyki społecznej, opieki i wychowania, pomocy i wsparcia dzieci, młodzieży i dorosłych, także osób starszych oraz wiedzę o rozwoju i  potrzebach człowieka na różnych etapach jego życia. Ma ugruntowaną wiedzę o uczestnikach procesu opieki i socjalizacji, o ich środowiskach wychowawczych, jak również dotyczącą zasad, metod i środków pracy opiekuńczo-wychowawczej i badań nad opieką. Ponadto dysponuje pogłębioną wiedzą o zagrożeniach i  dysfunkcjach, o problemowych, niebezpiecznych i antyspołecznych zachowaniach dzieci i młodzieży oraz o zachowaniach normatywnych. Dysponuje wiedzą na temat etyki, standardów, strategii, systemowych rozwiązań oraz podstaw prawnych w zakresie opieki nad dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, także osobami starszymi oraz w odniesieniu do uwarunkowań formalno-prawnych profilaktyki społecznej oraz w zakresie opracowywania, realizacji i ewaluacji programów profilaktycznych w instytucjach oświatowych i środowisku lokalnym. Zna różne formy opieki, pomocy i wsparcia. Zna organizację pracy pedagoga - profesjonalnego opiekuna i wychowawcy, jego zadania oraz metody pracy. W toku kształcenia absolwent nabył umiejętności posługiwania się terminologią używaną w profilaktyce społecznej, pedagogice opiekuńczej i pedagogice społecznej, analizowania powiązań pomiędzy innymi dyscyplinami naukowymi oraz wykorzystywania ich w postępowaniu diagnostycznym i działaniach opiekuńczo-wychowawczych oraz profilaktycznych i terapeutycznych. Posiada umiejętności posługiwania się ujęciami teoretycznymi w celu analizowania zachowań wychowanków i podopiecznych oraz wykorzystania wiedzy interdyscyplinarnej dla przeprowadzenia diagnozy potrzeb rozwojowych i wychowawczych człowieka w różnych etapach jego życia oraz zaprojektowania indywidualnych i systemowych działań opiekuńczo-wychowawczych i profilaktycznych, w tym konstruowania programów naprawczych. Posiada umiejętność dostrzegania, identyfikowania i różnicowania problemów opiekuńczych i wychowawczych dzieci, młodzieży oraz osób starszych, ponadto zachowań normatywnych i ryzykownych dzieci i młodzieży, a także projektowania i realizowania działań uzupełniających i kompensujących proces opieki, wychowania i socjalizacji w kontekście postępujących zmian społecznych. Potrafi planować, organizować, realizować i ewaluować strategie działań opiekuńczo-wychowawczych i kompensacyjnych oraz uniwersalne, selektywne i wskazujące programy profilaktyczne w oparciu o adekwatne podstawy teoretyczne i dobre praktyki. Ma umiejętności udzielania pomocy i wsparcia w rozwiązywaniu problemów indywidualnych i grupowych oraz służące poprawnej realizacji i implementacji działań profilaktycznych w instytucjach oświatowych i środowisku lokalnym. Potrafi projektować i prowadzić zajęcia z grupą dziecięcą, młodzieżową, dorosłych, także osób starszych w placówkach o charakterze opiekuńczo-wychowawczym, socjalnym i kulturalnym. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent jest zdolny do rozwiązywania problemów rozwojowych, opiekuńczych, wychowawczych i socjalizacyjnych, poszukuje sposobów ich rozwiązania nie naruszających godności, intymności oraz podmiotowości podopiecznego i jego rodziny. Jest wrażliwy na problemy dzieci, młodzieży, osób starszych oraz podejmuje profesjonalne działania służące tworzeniu im wartościowego środowiska wychowawczego. Jest przekonany o potrzebie permanentnego samokształcenia i monitorowania własnych kompetencji zawodowych, niezbędnych do efektywnej współpracy i komunikacji z grupami społecznymi w różnym wieku i o różnych potrzebach. Wykazuje cechy refleksyjnego praktyka o solidnych podstawach teoretycznych i etycznych w zakresie opieki, wychowania i profilaktyki społecznej. Posiada kompetencje poznawcze, metodyczne, diagnostyczne i praktyczne w zakresie form opieki, funkcji, zadań i planowania pracy opiekuńczej i wychowawczej oraz działań profilaktycznych. Ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań opiekuńczo-wychowawczych i kompensacyjnych oraz w zakresie profilaktyki zachowań ryzykownych w różnych środowiskach.

Możliwość zatrudnienia:


Absolwent zakresu Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z profilaktyką społeczną posiada kwalifikacje do pracy zawodowej w placówkach różnego typu, zajmujących się opieką, wychowaniem oraz pomocą i wsparciem, jak również działalnością profilaktyczną w odniesieniu do osób w każdym wieku, od małego dziecka - po osoby starsze. Może być zatrudniony jako: pedagog – opiekun i wychowawca w instytucjach systemu pomocy społecznej, służby zdrowia i oświaty, m.in. w świetlicach środowiskowych, w bursach i ochotniczych hufcach pracy, w placówkach wychowania pozaszkolnego, opiekuńczo-wychowawczych różnego typu: domach dziecka, pogotowiach opiekuńczych, sanatoriach, oddziałach dziecięcych szpitali, w instytucjach opieki paliatywnej, żłobkach, klubach różnego typu: dziecięcych, młodzieżowych, seniora, w placówkach wsparcia dziennego, ośrodkach pomocy społecznej i domach pomocy społecznej, powiatowych centrach pomocy rodzinie, w placówkach zajmujących się pieczą zastępczą, ośrodkach adopcyjnych oraz organizacjach pozarządowych, fundacjach i stowarzyszeniach działających na rzecz dzieci, młodzieży i osób starszych. Może podejmować pracę wychowawczą jako organizator grup środowiskowych. Posiada również kompetencje do realizowania programów profilaktycznych w placówkach edukacyjnych, w których ustawowo są prowadzone działania o charakterze profilaktycznym oraz do prowadzenia własnej działalności profilaktycznej w organizacjach pozarządowych (tzw. trzeciego sektora) jako twórca i realizator specjalistycznych programów profilaktycznych. Absolwent zakresu Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z profilaktyką społeczną, który ukończył studia pierwszego stopnia w zakresie pedagogiki, odpowiadającym prowadzonym zajęciom i posiada przygotowanie pedagogiczne może być zatrudniony jako nauczyciel wychowawca w świetlicach szkolnych i w internatach.

Logopedia z komunikacją społeczną

Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Logopedia z komunikacją społeczną posiada pogłębioną wiedzę na temat diagnostyki i rehabilitacji zaburzeń językowych oraz specyfiki pracy terapeuty mowy w zakresie różnych dziedzin logopedycznych i dziedzin pokrewnych mieszczących się w ramach dyscyplin – pedagogicznej i językoznawczej. Zna różne aspekty oddziaływań logopedycznych, które mają charakter korekcyjny (terapia dyslalii), ale także holistyczny (terapia osób z różnymi zaburzeniami rozwojowymi) oraz doskonalący mowę już ukształtowaną (praca w środowiskach artystycznych i medialnych). Zna bardzo dobrze język polski nie tylko w zakresie prawideł dotyczących wymowy (fonetyki i fonologii, ortoepii), ale także innych podsystemów języka (morfologicznego i składniowego) oraz szeroko pojętej pragmatyki językowej. Posiada wiedzę pozwalającą poprawnie posługiwać się polszczyzną pisaną, co daje podstawy do prowadzenia kompetentnej dokumentacji logopedycznej.  Zna etyczne i prawne aspekty pracy logopedy i podstawy orzecznictwa w logopedii. Posiada podstawową wiedzę z zakresu diagnozy i terapii pedagogiczno-logopedycznej zaburzeń w czytaniu i pisaniu. Ma podstawową wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia, zarówno w aspekcie biologicznym, psychologicznym, lingwistycznym i społecznym. W toku kształcenia absolwent nabył umiejętności wyszukiwania, selekcjonowania, analizowania, oceniania i przekazywania informacji z zakresu logopedii i dziedzin pokrewnych oraz rozpoznaje, diagnozuje i różnicuje zaburzenia komunikacji językowej. Potrafi przygotować i zrealizować program efektywnej terapii dziecka i osoby dorosłej z zaburzeniem mowy i języka, przeprowadza badanie specjalistyczne oraz analizuje wyniki badań wykonanych przez innych specjalistów (foniatra, audiofonolog, laryngolog, ortodonta, psycholog). Potrafi nawiązać odpowiedni kontakt z pacjentem oraz jego opiekunami. Potrafi prowadzić dokumentację logopedyczną i konstruować opinie dotyczące pacjentów, zbierać i gromadzić dane oraz przeprowadzać własne badania logopedyczne. Wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną z dziedziny pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, zdrowotnych i społecznych osób z zaburzeniami językowymi, posługuje  się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej działalności, dostrzega i analizuje dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych działań terapeutycznych. Absolwent uzyskuje dodatkowe umiejętności rozszerzające zakres kompetencji logopedy: posługiwanie się językiem migowym, wykorzystanie technologii informacyjnej w procesie diagnostyczno-terapeutycznym, stosowanie metod charakterystycznych dla muzykoterapii i pedagogiki zabawy, kształtowanie i korygowanie emisji głosu i techniki mówienia u ludzi zawodowo posługujących się głosem, udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent jest zdolny do współpracy w zespole, wykazuje gotowość do podejmowania różnorodnych zadań i wykonania ich. Jest gotowy do sporządzania odpowiedniej diagnozy i stosowania terapii logopedycznej, jak również profilaktyki logopedycznej oraz wykazuje gotowość  do dalszego dokształcania się i doskonalenia swoich umiejętności, inspirując ku temu inne osoby oraz ma świadomość konieczności ewaluacji własnych osiągnięć zawodowych. Wykazuje się postawą empatyczną oraz wrażliwością wobec pacjentów i ich opiekunów.

Możliwości zatrudnienia:

Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie  Logopedia z komunikacją społeczną w wyniku ukończenia studiów drugiego stopnia i odbycia praktyk (pod warunkiem wcześniejszego ukończenia studiów kwalifikacyjnych licencjackich) posiada pełne kwalifikacje do wykonywania zawodu logopedy, co przygotowuje do prowadzenia działań z zakresu profilaktyki logopedycznej i przeprowadzania badań diagnostycznych w placówkach przedszkolnych oraz szkolnych, dokonywania oceny kompetencji językowej u osób z zaburzeniami mowy, konstruowania i przeprowadzania programów terapeutycznych dla dzieci z zaburzeniami komunikacji językowej oraz pacjentów dorosłych i w wieku podeszłym. Uprawnia to do zajmowania stanowiska w placówkach oświatowych, resorcie zdrowia i kultury, oraz prowadzenia prywatnych gabinetów logopedycznych.